Zaterdag 7 april stonden we op een andere locatie, namelijk de Weverstraat. Deze straat ligt parallel aan de Verwerstraat en komt ook uit op de Kruisstraat. Omwille van praktische redenen moesten we uitwijken naar de andere kant. “Wij weten nu, dat God alle dingen doet meewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens Zijn voornemen geroepen zijn” (Rom.8:28), dus we schoven een straat op om aldaar onze netten uit te werpen. We begonnen deze dag met aanbidding, met inleiding en gitaarmuziek van Jimmy.
De aanbidding werd kort onderbroken door een parkeerwachter die ons erop attendeerde dat we op een ‘betaald parkeren’ plek stonden. We konden een kaartje halen en kregen geen boete. De parkeerwachter was zelf overigens ook wedergeboren Christen.
Na de aanbidding sprak Jull – omdat we een straat opgeschoven waren – dat we onze netten aan de andere kant uit zouden werpen. Hij las voor uit Johannes 21, waar ondermeer staat: “En Hij zei tegen hen: Werp het net uit aan de rechterkant van het schip en u zult vinden. Dus wierpen zij het uit en zij konden het niet meer trekken vanwege de grote hoeveelheid vissen.” – Joh. 21:6
De zon scheen en we hadden allemaal het gevoel van meer rust op de plek waar we nu stonden. Voor de verandering was dit een verademing, in tegenstelling tot de hectiek en de gehaaste sfeer op de kruising bij de Verwerstraat. Deze plek is meer open, er staan bankjes en er is minder afleiding. Er komen meer dan voldoende mensen voorbij om mee in gesprek te gaan.
Ons eerste gesprek was met een Afrikaanse Christelijke vrouw. Zij is getrouwd met twee kinderen en is in verwachting. We mochten voor haar bidden.
Daarna spraken we met een oudere vrouw, weduwe, in een scootmobiel. We spraken over de dingen die haar verdriet hebben gedaan, zoals het verlies van haar man. Ook had ze al 20 jaar pijn in haar knieën. Ze heeft een Katholieke achtergrond en wist niet dat ze de Heilige Geest kon ontvangen. We hebben haar door een gebed mogen leiden waarbij ze Jezus als haar Verlosser en Heer aannam en gebeden voor vervulling met de Heilige Geest. Daarna hebben we ook voor de pijn in haar lichaam, waaronder knieën, gebeden. Toen ze wegging had ze geen pijn meer, maar ze had ook ’s morgens net medicijnen ingenomen zei ze. Hopelijk spreken we haar nog een keer want ze woont in de buurt.
Op een bankje zat een vrouw te rusten. We raakten met haar in gesprek. Ze hangt een Oosterse religie aan. We legden het verschil uit tussen “religie” en “relatie” uit vertelden dat God een persoonlijke relatie met ons wil door wat Jezus Christus voor ons heeft gedaan. Ze vertelde over een lichamelijke klacht en wij legden uit dat Jezus elke ziekte aan het kruis heeft gedragen en dat wij in Zijn Naam de handen op mogen leggen voor genezing. Zij raakte steeds geïnteresseerder en precies op dat moment verstoorde een man, die mee had zitten luisteren, ons gesprek. Een ander teamlid merkte dit op en ging met hem in gesprek. We mochten voor de vrouw bidden. Zij sprak vroeg zelf in gebed aan God of Hij met Zijn Heilige Geest in haar hart zou willen komen om haar de Waarheid te tonen. Halleluja! Het bijzondere aan dit gesprek was dat deze vrouw al een ander geloof heeft en dit zomaar oprecht aan God vroeg in Jezus Naam. Op zo’n moment – als er dingen gebeuren tegen de menselijke verwachting in – worden de hand en leiding van God in de ontmoeting extra zichtbaar.
Een man passeerde die zijn moeder in een rolstoel voortduwde. We gaven hem een kaartje met de tekst dat Jezus leeft en Hij van haar houdt. De man zei dat we die beter aan zijn moeder konden geven, omdat die meer heeft met het geloof. Zelf had hij weinig met God. Zijn moeder was haar geloof ook aan het verliezen. De gebruikelijke vragen en verhalen kwamen naar boven, denk aan ‘waarom is er dan zoveel lijden?’. De man vond het hypocriet om alleen naar God te bidden als je nood hebt, dus koos hij ervoor om niet te bidden. Hij stelde goede vragen zoals: “Hoe doe je dat dan als je in de verleiding komt?” Hij uitte zijn waardering voor ons dat we tijd vrij maakten voor ons geloof en zo in het weekend op straat stonden, als we ook andere dingen zouden kunnen doen. Hij zei eigenlijk dat hij niet bereid was om zulke offers te maken. We mochten Hem uitleggen dat God geduldig, genadig en liefdevol is en zo ook met ons omgaat. Ook hier wezen we op relatie, in tegenstelling tot religie. We vertelden Hem over de Heilige Geest. In het begin van het gesprek wilde hij telkens doorlopen, uiteindelijk was hij oprecht geïnteresseerd en nam een Bijbel mee voor zowel zichzelf als zijn moeder. We hoefden niet voor hem te bidden, want dat vond hij iets persoonlijks. We hebben heel veel zaadjes mogen planten en hij was zodanig aan het denken gezet dat dit hem niet snel los zal laten. Hij weet hoe hij kan bidden en zou er thuis serieus over nadenken. We hebben voor zijn moeder mogen bidden.
Op het bankje zat een jonge vrouw met 2 kinderen en haar vriendin. Ze had de Bijbel gelezen sprak met een buitenlands accent over “Jehova God”. Ze was echter geen Jehova Getuige en ging ook niet naar een kerk. We vertelden haar wat het inhoudt om “Ja” te zeggen tegen Jezus en hoe we vervuld kunnen raken met de Heilige Geest. Haar dochtertje van een jaar of 10 stond er bij en zei telkens “Ik wil ook gebed!” De moeder nam Jezus aan in gebed. Haar man was er niet bij, maar we hebben ook haar huwelijk en kinderen ingezegend. Daarna heeft haar dochtertje ook gebed ontvangen. Het dochtertje opende haar hart voor de Heilige Geest en sprak ons na in gebed, waaronder voor een relatie met God en bescherming in haar leven. Amen!
Een jongen die we regelmatig spreken op straat kwam ook nu weer voorbij. Hij heeft enkele maanden terug een gebed tot bekering gedaan. Het lijkt erop dat de zorgen, verleidingen en begeerte vanuit de wereld zijn heilige levenswandel in de weg staan. Hij was samen met een vriend die vertelde ook te geloven. Een derde persoon op een scooter voegde zich in het gesprek. Deze man is niet gelovig en zit waarschijnlijk in de criminaliteit. De jongen die zich eerder bekeerd had getuigde aan zijn vriend dat hij na ons gebed doorbraken heeft ontvangen. Op een ludieke manier, met serieuze ondertoon, spraken we tot de man op de scooter.
“Heb je wel eens gelogen?”
– “Ja, tuurlijk…”
“Wij ook. Heb je wel eens gestolen?”
– “Ja man…”
“Wij ook. Heb je wel eens met lust een andere vrouw begeert?”
– “Jazeker…”
“Daarmee geef je zelf aan dat je een leugenaar, dief en onrein bent. Op een dag zal God oordelen. Wij hebben die dingen ook gedaan maar vergeving ontvangen door Jezus Christus die alle zonden gedragen heeft. Denk er ‘ns over na…”
De man reed weer weg. We konden toch kort impact maken. Bovendien was het een bevestiging over de heiligheid van God naar de twee jongens die bij ons stonden. Ze zouden naar de dienst op zondag komen maar zijn helaas niet geweest. Bid dat ze gaan integreren in de Christelijke gemeenschap.
Een jongen liep voorbij met een zwarte pet, met daarop een alziend oog in een driehoek en de tekst Novus Ordo Seclorum – Annuit Coeptis. Ditzelfde symbool staat op het 1 dollarbiljet. We vroegen hem of hij wist wat dat inhield. Hij begreep dat het gaat over de Nieuwe Wereldorde en dat het duister is. Hij had de pet van iemand gehad en hechtte er geen waarde aan. We konden hem uitleggen over de Nieuwe Wereldorde van de Antichrist en over Jezus Christus. Hij zei dat hij thuis ook een ketting met een kruisje heeft liggen dat hij regelmatig draagt. We legden hem uit wat de betekenis van het kruis is en dat zijn pet en het kruis twee tegenpolen zijn. Het was een vriendelijke jongeman, die rustig luisterde. Hij rookte ondertussen een jointje en zijn leven verliep best prima. Hij was niet overtuigd dat hij ergens voor hoefde te kiezen. We legden hem uit dat ‘niet kiezen’ ook een keuze is, omdat de wereld (en de mensen die niet kiezen) onder invloed van het duister staan. Daarbij konden we verwijzen naar zijn pet: het duister heerst op aarde. Daar kon hij zich wel iets bij voorstellen. Hij geloofde niet in één God, maar in meerdere goden. Daarentegen had hij wel besef van de hel. We gaven elkaar een hand en vroegen hem om er thuis nog eens over na te denken: “Houd ik de pet op en blijf ik onder de invloed van het duister.. of kies ik voor de vrijheid en eeuwig leven via het kruis van Jezus Christus?
Een dakloze man passeerde en kreeg een kaartje over de liefde van Jezus. “Thank you!”, zei hij. “Jesus loves you!” riepen we hem na. “I know!”, zei hij. We zegenden hem en ineens draaide hij om en kwam terug. Hij vroeg of we hem konden helpen met iets praktisch dat hem een paar euro op zou leveren. We liepen met hem mee om hem te helpen. Zijn pols zat in het verband en deed vooral ’s nachts erg veel pijn. We lieten hem kort uitspreken dat Jezus zijn Verlosser en Heer is en deden een gebed voor genezing en reiniging met het bloed van Jezus en vervulling met de Heilige Geest. De pijn in zijn pols verdween en hij voelde zich lichter na het gebed.
Een man die we een tijd terug hadden gezien bij de Open Bron bezocht ons speciaal om te komen praten over God. In de bus hebben we volop met hem gesproken. Hij heeft gebeden dat hij God wil leren kennen en zijn hart voor hem opengesteld. We hebben ook voor lichamelijke genezing gebeden. Zondag is hij naar de dienst gekomen. Hij heeft wel nog veel vragen. Bid voor een aanraking, overgave en persoonlijke relatie.
Twee mensen, een echtpaar uit India, zaten op het bankje. Jull sprak met hen over het geloof. Maar voordat Jull iets kon zeggen hij telkens al vragen over het geloof. Hij zei: “Dus als ik de hele week veel drink, dan kan ik toch in de hemel komen omdat ik Jezus ken?” Waarop Jull zei: “Als jouw vader jou elke dag dronken ziet dan zal hij dat niet leuk vinden omdat hij van jou houdt en het beste wil voor jou. Je kunt gerust een wijntje drinken maar je moet niet dronken worden. Het gaat erom dat je gaat ontdekken wat Hij voor jou heeft gedaan en dat je een persoonlijke relatie met Hem krijgt.” De man stelde nog meer vragen, zoals waar onze kerk is. Zijn vrouw knikte tijdens het gesprek meerdere keren instemmend. Aan het einde van het gesprek zei de vrouw onverwachts: “Halleluja!” Jull keek haar aan en zei: “Weet u wat dat betekent?” “Ja, prijs God!”, zei de vrouw. Jull vroeg hoe het komt dat ze dat weet. Ze vertelde dat ze op een Christelijke school heeft gezeten. Jull zei dat dit gesprek geen toeval is en dat God wil dat ze daar verder mee gaat. Hij vroeg of hij voor hun mocht bidden en dat mocht. Ze hebben een pakket meegenomen met een Bijbel en extra informatie en contactgegevens. Halleluja! Prijs God!