Verslag outreach 31-03-2018 (Rozenactie)

      Reacties uitgeschakeld voor Verslag outreach 31-03-2018 (Rozenactie)

Halleluja! Het is volbracht! Het graf is leeg! Hij is waarlijk opgestaan!

Het was een geweldig Paasweekend. De zegen op de rozenactie in de stad was overvloedig. Er zijn 2000 rozen uitgedeeld met een kaartje “Jezus leeft en hij houdt van jou!”. Donderdag en vrijdag zijn de kaartjes aan de rozen vastgemaakt. Aan iedereen die bij de voorbereidingen betrokken was: Bedankt! Ook aan alle voorbidders: Bedankt!

Het aantal arbeiders op zaterdag was groot; over de gehele dag zijn er tientallen geweest. Sommigen met instrumenten om God te eren. Ook broeders en zusters van andere gemeenten waren met eigen acties bij de Piazza actief. Hieronder een greep uit de enorme hoeveelheid bijzondere gebeurtenissen:

Nog voordat de dag officieel begonnen was met openingsgebed, stond er een meisje (16) voor de bus. Ze keek naar alle prachtige rozen. “Wat kosten deze rozen, mijnheer?”, vroeg ze. “Alsjeblieft! Voor jou! Omdat het Pasen is. Er staat op dat Jezus leeft en van jou houdt.”  De evangelisten verzamelden in de bus om de dag samen te beginnen… maar het meisje bleef staan. We hadden toen nog geen flauw idee van wat God zou gaan doen en waarom dit meisje bij de bus stond en stil bleef staan, vastgepind. Er was nog geen concrete aanleiding voor een gesprek. De Heilige Geest gaf aandrang om met haar in gesprek te gaan dus we stelden eenvoudig de vraag of ze in God gelooft. Ze zei dat ze er wel iets over meegekregen had via haar ouders in haar Katholieke opvoeding.  We vertelden dat God liefde is en vroegen of ze Hem zou willen leren kennen. Dat wilde ze wel. We vroegen of we dan een hand op haar schouder mochten leggen en of ze een gebed zou willen nabidden. Dat deed ze: “God, ik wil U leren kennen. Kom met Uw Heilige Geest in mijn hart. In Jezus Naam. Amen.”  BAM! Het meisje werd direct heel krachtig aangeraakt door God. Ze keek verbaasd met grote ogen, zo van “Wow!” Ze ervaarde liefde, vrede en warmte en wist direct dat God bestaat. “Dat is de Heilige Geest van God”, zeiden we. Ondertussen was de rest van het team in de bus gestart met aanbidding en opening van de dag. “God houdt van jou”, zeiden we tegen haar.

Een van de evangelisten zei tegen haar, “Kijk… ik werd vroeger veel gepest…” en meteen reageerde ze met: “Ik word ook heel erg gepest. Ik word steeds in elkaar geslagen en nu hebben mijn ouders mij van school gehaald.” Ze had ook geen of nauwelijks vriendinnen. We lieten haar een briefje van € 10,- zien. We verfrommelden dat, gooiden het op de grond, stampten erop en spuugden erop. Toen vroegen we aan haar hoeveel dat waard is: “Ik geef niks om geld”, zei ze. “Maar hoeveel is het waard?”  “10 euro”, zei ze. “Dus ook al is dat briefje gescheurd, bespuugd, verfrommeld en is erop getrapt… het is nog steeds 10 euro waard. Dus ook al ben je geslagen, bespot en bespuugd.. wat anderen ook gedaan hebben, dat bepaald niet wat jij waard bent. God houdt heel veel van jou en dat weet je nu omdat je Zijn liefde voelt, toch?” We gingen verder met bidden en zeiden dat we in Jezus Naam woorden die over haar uitgesproken waren als vloek van haar afbraken en we zegenden haar: “God houdt van jou! Je bent zo geliefd. Je bent mooi gemaakt en kostbaar. Hij heeft een mooi plan met jou.” We huilden samen. We baden ook voor innerlijke genezing en hebben gebeden voor praktische oplossingen. Later kwamen haar ouders en zus. We vertelden wat er gebeurd was en we hebben samen in een kring elkaars hand vastgehouden en gebeden. We hebben het hele gezin samen, gebroken door de situatie, voor God’s troon mogen brengen en om zegen en hulp gevraagd op allerlei gebieden. De tranen rolden over de wangen van het meisje. Na het gebed vroegen we: “Hoe voel je je nu?” Ze antwoordde met een glimlach: “Alsof ik de hele wereld aankan!” Ze werd aangeraakt en weet nu dat God bestaat en Hij met haar is. Jezus is nabij de gebrokenen van hart en Hij zag dit meisje en haar familie. Halleluja!

Even later spraken we met een man (ergens in de 80). Hij liep met een kruk omdat hij last had van zijn linkerbeen. Nadat we gebeden hadden voor genezing was alle pijn weg. De man vertelde dat hij in Jezus geloofde.. maar niet als de énige weg. Hij bad ook naar God. “Ik geloof dat er meerdere Jezussen zijn”, zei hij. Hij was in het verleden naar honderden mediums geweest met zijn zieke vrouw. We legden uit dat dit verboden is door God aan de hand van Deuteronomium 18:10. We spraken een flinke poos met hem. Wij zeiden:  “Er is maar éen Weg en er is maar éen Jezus Christus.” Hij zei: “Er zijn meerdere wegen en meerdere Jezussen”. We stelden voor om hier samen voor te bidden en aan God te vragen wat de Waarheid is. Dat aanbod sloeg hij af. We hebben hem uitgelegd dat hij hier thuis zelf voor kan bidden. Zijn been was genezen, dus hij was absoluut aan het denken gezet.

Tussendoor was er een man bij de bus die heel hard begon te schreeuwen en zwaaien met zijn armen. Dit was overduidelijk een manifestatie van duisternis die het licht niet kon verdragen.

Op het bankje voor de Piazza zat een man die we al eerder hebben gesproken. Hij heeft veel verslaafden in zijn familie. Hij had zo ‘ns een tijdje naar ons zitten kijken, wat we allemaal aan het doen waren. Hij had gezien dat we koffie en cake brachten naar een man die iets verderop op hetzelfde bankje zat. “Wat ging je daar doen?”, vroeg hij. Hij vroeg dit omdat hij zag dat we verder niet met deze man in gesprek gingen. “Oh, die zit daar altijd en wil niets over God weten. Maar we geven hem meestal een kop koffie en een koek ofzo. Zo kunnen we toch iets van die liefde van God doorgeven.” We konden hem uitleggen wat verslaving is en dat Jezus ‘gevangenen’ vrijmaakt.

Ons oog viel op een sportieve man. Hij is getrouwd met twee zoons. Hij stond op zijn zoon te wachten. Deze vriendelijke man vertelde over een aantal sterfgevallen in het verleden en wat dat met hem gedaan heeft. Hij had een groot verlangen om echt het beste mee te willen geven aan zijn kinderen. Hij vertelde dat hij sinds een tijdje ook bid met zijn gezin en dat mee wil geven in de opvoeding. “Is dat niet genoeg dan?”, vroeg hij oprecht. We legden de betekenis uit van Pasen en vroegen hem of hij Jezus zou willen aannemen als zijn Verlosser en Heer. Daar hoefde hij niet lang over na te denken. Ondertussen was zijn zoon erbij komen staan. Samen gingen we de bus in. Daar ging hij op zijn knieën voor God en ontving de Heilige Geest. Hij werd diep geraakt. Hij voelde een last van zijn schouders wegvallen en vanbinnen gebeurde er ook vanalles. “Dit doet wat..”, zij hij. Hij was super blij. “Dit moest zo zijn vandaag!” Zijn zoon, die erbij zat, werd ook geraakt. “Ik voel het ook”, zei hij bewogen. Glorie aan God! Hij regeert en regisseert!

Een vrouw liep met haar dochters onder de Piazza. Een van haar dochters had een wandelstok. Toen we vroegen of ze pijn had moest ze lachen en zei: “Dat vragen ze meestal aan mij, terwijl het juist mijn moeder is die veel pijn heeft.” De vrouw had meerdere klachten in haar lichaam, waarschijnlijk ook erfelijk. De familie is gelovig. We mochten bidden voor lichamelijke en innerlijke genezing (omdat ze iets pijnlijks had meegemaakt). Ze had in het verleden al verschillende keren lichamelijke genezing ontvangen en wist dat Jezus geneest. Sterk geloof. Ook nu raakte God haar aan en gebeurde er meerdere dingen, vooral haar voet werd heel erg warm.

Een tienermeisje liep midden op het 18 septemberplein met krukken. Ze was met een vriend en vriendin. Ze had een gescheurde achillespees die ontzettend pijn deed; een 9 op schaal van 10 qua pijn gaf ze zelf aan. “Voorzichtig met aanraken!”, waarschuwde ze ons vooraf. We mochten voor haar bidden met handoplegging, maar er gebeurde niks. We spraken nogmaals genezing uit en nu daalde de pijn naar een 5! Ze schrok er van. De genezing triggerde een traumatische ervaring uit haar verleden wat met religie en een verkeerd Godsbeeld te maken had. We hebben uitgebreid met haar gesproken en uitgelegd dat Jezus ook een hekel had aan religie en dat God liefde is.

Een jongen uit Gambia nam een roos van ons aan. We zeiden dat Jezus leeft en van hem houdt. Hij zei dat hij ook in Jezus gelooft maar als profeet omdat hij Moslim is. Samen hebben we hardop het volgende gebeden: “Schepper van hemel en aarde, Almachtig God. Is Jezus een profeet of is Hij de Zoon van God? Wij willen de waarheid weten. Amen.”

’s Middags kwam een man naar de bus die verschillende keren naar De Bron in Eindhoven is geweest. Hij heeft destijds gebed ontvangen maar had Jezus toen nog niet aangenomen. Hij was speciaal met de trein naar Eindhoven gekomen. We mochten hem door een gebed leiden waarin hij Jezus heeft aangenomen als zijn Verlosser en Heer! Halleluja!

Een vrouw in een scootmobiel (met verlamming vanaf geboorte) vertelde ons dat ze al gelovig is en naar een gemeente gaat. Ze wist niet zeker of ze ooit een bewuste keuze voor Jezus had gemaakt en vervulling met de Heilige Geest. Ze vond het een goed idee om dat te doen met deze Pasen. Ook haar mochten we door een gebed leiden. Na het gebed zei ze: “Dit is de eerste dag van mijn eeuwige leven!” Ze zou de datum opschrijven in haar schrift waarin ze alles bijhield. We mochten ook bidden voor genezing en wilde voor haar benen bidden. Ze zei toen zelf: “Bid vooral ook voor hier en hier…” terwijl ze naar haar hoofd en hart wees.  “Dat vind ik veel belangrijker.” We hebben voor innerlijke genezing gebeden. We hebben contact en ze komt binnenkort een keer naar de Bron. Prijs God voor deze ontmoeting!

Een man vertelde over zijn gelovige ouders, die redelijk vroeg overleden zijn. Hij gaf aan dat hij gelooft in Jezus, maar had nooit bewust een keuze gemaakt en dit zo uitgesproken. We hebben hem door een gebed geleid waarbij hij uitsprak dat Jezus zijn Verlosser en Heer is en we hebben gebeden voor vervulling met de Heilige Geest! Zijn dochter vond het interessant en nam ook een Bijbel mee.

Voor de Piazza stond ’s middags al een hele poos een jongeman naar de bus te staren. Hij was aan het winkelen en stond op zijn vriendin te wachten. Hij vertelde dat hij Katholiek is en over hoe hij zijn geloof belijdt en beleeft. Hij was heel serieus in zijn geloofsleven en zei dat hij de Heilige Geest ontvangen heeft  met zijn vormsel. We vertelden hem aan de hand van de Bijbel over de gaven van de Heilige Geest, zoals de kracht om te genezen en wonderen te doen. Dat was nieuw voor hem. We bespraken ook de Handelingen van de Apostelen en legden uit dat Jezus bijvoorbeeld nog steeds geneest. Hij besloot om met ons mee de bus in te gaan. Zijn vriendin was minder gelovig en bleef even buiten wachten. We mochten hem door een bekeringsgebed leiden waarbij hij ook vroeg om vervulling van de Heilige Geest. We hebben hem verder uitgebreid gezegend. Hij werd geraakt! Hij zei dat hij blij was dat hij deze keuze heeft gemaakt.

Op het einde van de dag kwamen twee zusjes samen in de bus. De jongste geloofde ‘redelijk’ en droeg een kruisje om haar nek. De oudste zus ‘had er niet zoveel mee’. De jongste zus wilde graag dat we voor genezing zouden bidden, zowel lichamelijk als fysiek. Dat hebben we gedaan. Ook zij heeft een kort gebed gedaan waarbij ze zich openstelde naar God om Hem verder te leren kennen. We hebben de meiden (en hun ouders) gezegend, ook voor hun band als zussen. De oudste zus kon dat zichtbaar waarderen. Ondertussen was het 5 uur ’s middags geworden. De dag zat erop. De chauffeur was gearriveerd en zat startklaar om de bus weer van het 18 Septemberplein weg te rijden!

Op de terugweg naar huis kwamen 2 evangelisten nog een vrouw tegen in een rolstoel, samen met haar man. Deze vrouw gaf aan dat ze 2 gezwellen in haar hoofd heeft. Ze haalde heel veel kracht uit de gebeden van alle lieve mensen om haar heen. Ze voelde letterlijk dat ze vrede en kracht kreeg om het lijden te doorstaan. Wij vertelden dat de Heilige Geest, ‘dunamis’, enerzijds kracht kan geven om lijden te doorstaan (zoals Jezus kracht ontving tijdens Zijn lijdensweg) en anderzijds ook de kracht is die mensen kan genezen. Ze zei dat ze geloofde en dacht dat ze de Heilige Geest al had.. omdat ze zoveel vrede en kracht ervaarde, ondanks alles. Ze had echter nog nooit een bewust keuze voor Jezus gemaakt en wilde dat heel graag doen. We knielden naast haar neer en leidden haar door een gebed. Daarna hebben we ook voor lichamelijke genezing gebeden. Ze merkte dat er iets gebeurde, huilde en zei: “Dit zijn tranen van blijdschap!” Haar zoon zit ook in een rolstoel omdat hij ook ernstig ziek is. Hij bid veel. Hij was er niet bij. We hebben ook voor hem gebeden. Haar man was een enorme steun voor haar en hield zich op de achtergrond voor zijn vrouw. We zeiden dat Jezus niet wil dat iemand verloren gaat en dat het ook voor hem is. Hij zag wat God voor zijn vrouw doet en zei dat hij Hem ook zou willen leren kennen. Dat heeft hij uitgesproken in gebed.

De rozenactie met Pasen was een geweldig succes. We hebben 2000 rozen uitgedeeld met kaartjes en daarnaast heel veel traktaten uitgedeeld. Mensen reageerden heel erg positief. Overal waren gesprekken gaande. Bovenstaande is nog maar een deel van de vele bijzondere dingen die gebeurd zijn. God is goed! Hij is trouw! Hij is liefdevol! We hebben het Evangelie gepredikt en minimaal 5 mensen hebben hun leven aan Jezus gegeven. Verschillende mensen spraken ook uit dat ze Jezus willen leren kennen. Mensen werden regelmatig diep geraakt! We zien de kracht van God toenemen en zagen dat verschillende keren bijvoorbeeld pijn verdween door gebed. De leiding door de Heilige Geest was duidelijk merkbaar in gesprekken. ‘Stille zaterdag 2018’ was in het centrum van Eindhoven een bruisende dag met zegen en (nieuw) leven in overvloed!