Zaterdag 23 september waren we bij de Woenselse Markt. De bus stond in de Verwerstraat naast het casino. De tegenwerking om in dit gebied te evangeliseren is merkbaar. In de dagen vooraf waren velen van ons onrustig of hadden slecht geslapen. We hebben hier ’s morgens over gesproken en zijn samen in gebed gegaan. Tijdens de zaterdagmarkt is er een bonte verzameling aan mensen van allerlei kleuren, culturen en talen. Helaas is de gebrokenheid duidelijk zichtbaar: Verslaving zoals drugs en alcohol, prostitutie, armoede, religie, occultisme en dergelijke. Ook het aantal mindervaliden valt op. Het is hectisch, druk en er gebeurt van alles.
Het was een dag van gebed en genezing. Het was heel mooi om te zien hoe God door onder andere Christine werkte met genezing. Ze mocht in de bus bidden voor een oudere vrouw die pijn had in haar hoofd, handen en knieën. Samen met de broeder uit Kamaroen ging ze bidden voor genezing. Christine kreeg enorme bewogenheid en bad met tranen. Deze vrouw ontving genezing van Jezus.
Later bad Christine voor een Surinaamse vrouw. Zij werd door Jezus genezen van pijn in haar rug en in knieën. Halleluja!
Christine heeft ook nog voor de gezondheid van een van de evangelisten gebeden. Deze merkte ook dat er iets gebeurde en voelde zich na het gebed beter.
We zijn de dag gestart met een groepje van 5. Gedurende de dag kwamen er steeds meer broeders en zusters, ook van andere kerken, af en aan. Ze maakten een praatje en droegen, ieder op zijn eigen manier, een steentje bij. Het komen en gaan van bekende gezichten, een stuk of 10 bovenop onze groep van 5, gaf een vrolijke dynamiek aan deze dag. Zo waren er ook twee oudsten die even kwamen kijken. Bijzonder was ook onze broeder uit Kameroen die zich aansloot. Hij kreeg woorden van kennis voor de evangelisten. Woorden die raak waren.
Het was een dag van gebed en genezing. Het was heel mooi om te zien hoe God door Christine werkte met genezing. Ze mocht in de bus bidden voor een Surinaamse vrouw. Zij had pijn in haar hoofd, handen en knieën. Deze vrouw ontving genezing van Jezus. Christine werd bewogen met tranen.
Tom sprak met een Poolse man. Hij was al Christen en vertelde dat hij op straat had geleefd. Hij had in Nederland een tijd geen onderdak en werk. Hij liet trots zijn pasje van zijn werk zien en wees naar boven, om duidelijk te maken dat hij gebeden had en alles te danken had aan Jezus. Hij had gedronken en we vroegen hem of hij daar hulp van God bij zou willen. Hij ging in de bus op zijn knieën en beleed zijn zonde aan God in zijn eigen taal. Daarna hebben we gebeden om de verslaving over zijn leven te verbreken. Hij kreeg de Liefdesbrief van de Vader in het Pools mee en was daar erg blij mee.
Een Moslim, slecht ter been, passeerde en gaf aan een tumor in zijn hoofd te hebben. Hij had ook een Bijbel thuis. Hij had haast. We mochten kort voor genezing bidden.
Er was een weduwe van 86 jaar, waar Tom lange tijd mee heeft gesproken. De weerstand die er in het begin van het gesprek was, verdween geleidelijk. Hij heeft uiteindelijk voor haar mogen bidden dat ze God leert kennen.
Op de hoek van de straat stonden een vrouw en man te kijken naar het krijtbord. Hierop stond “Gods volmaakte liefde drijft elke angst uit”. We raakten in gesprek. Deze mensen zijn Christen maar gingen niet meer naar de kerk. De vrouw bleek te maken te hebben met zware depressie en haar dochter zat diep in de drugs en criminaliteit. We hebben hun een boekje “Verhalen van Hoop” gegeven voor haar dochter. Deze boekjes zijn beschikbaar gesteld door De Hoop GGZ in Dordrecht. Het is een bundel hoopvolle verhalen van mensen die met behulp van God van hun verslaving afgekomen zijn. Ze zouden ook spreken met hun dochter over deze zorginstelling. We hebben in de bus met een aantal mensen samen strijdend gebeden, zowel voor de vrouw zelf als voor haar (niet aanwezige) dochter en kleindochter.
Tom kwam nog een man tegen die hij in de Albert Heijn ooit ontmoet had en waar hij toen voor mocht bidden. Ze hebben even gesproken hoe het ging. Deze man gelooft in God, maar houdt zich nog bezig het mystieke. Tom heeft mogen getuigen over de wonderen en werken van Jezus in zijn leven. We bidden dat de Heilige Geest hem zal overtuigen dat Jezus de enige weg tot God is.
Jan had gesproken met een 24-jarige student van de TU uit India. Hij heeft op Christelijke scholen gezeten en was enigszins vertrouwd met het Evangelie. Jan heeft hem het Evangelie nogmaals uitgelegd en hem uitgedaagd om contact te leggen met Christelijke studenten van Ichtus.
Jan sprak ook met een sympathieke Turkse man (Moslimachtergrond) die al 32 jaar in Nederland verbleef. Hij voelde zich eenzaam en heeft weinig contacten. Zijn moeder is 3 maanden geleden overleden. Dat heeft enorme impact op hem. Hij had een moeilijke naam en Jan mocht hem voor het gemak ‘Henk’ noemen. Hij was bereid om open te luisteren. Jan heeft verteld dat Turkije zo’n grote plaats inneemt in de Bijbel en dat Paulus daar het Evangelie heeft rondverteld. Ondertussen heeft hij hem ook de kern van het Evangelie uit kunnen leggen. De man was oprecht geïnteresseerd en wilde graag een Turkse Bijbel hebben. Omdat we deze helaas niet hadden hebben we hem een kaartje van de kerk gegeven waar hij gratis een Turkse bijbel kan afhalen. Hij heeft van Mieke ook de Liefdesbrief van de Vader in het Turks ontvangen en een kaartje met een website vol getuigenissen van bekeerde moslims. (www.isaruhallah.nl)
Later op de middag spraken we een oudere vrouw met rollator die haar linkerarm in het verband had. Toen daar naar gevraagd werd zei ze “Ja, maar wij hebben een heel sterk geloof” in de context van genezing. Op dat moment realiseerden we ons dat we beiden een sterk geloof in Jezus hebben. Deze vrouw bleek van de Sinti uit Gerwen. Al snel stond er een groep van een stuk of 7 Sinti broeders en zusters uit Gerwen, familie van het Rosenberg Trio. Zij vertelden over ‘hun’ kerk ‘Vie et Lumière’ (ca. 100.000 leden) en componist Paulus Schäfer. Hij wordt beschouwd als een van de meest getalenteerde Gypsy Jazz gitaristen van Nederland. Het was een leuk gesprek en we hebben voor de hele groep nog mogen bidden.
We werden ook nog bewogen door een ernstig zieke vrouw in een rolstoel, die met haar man was. Op de vraag of we voor de situatie mochten bidden moest de vrouw erg huilen. Ze geloofde niet meer in genezing. We hebben voor deze christenen mogen bidden.
Er kwam nog een Surinaamse man, die wel in God geloofde maar Jezus nog niet als verlosser had aangenomen. Hij voelde zich prima en vredig en had geen problemen. Hij had in zijn omgeving een aantal Jehova’s getuigen. Tom heeft voor hem mogen bidden, o.a. dat Jezus zich aan hem zal openbaren als de enige weg tot de Vader en hij de Heilige Geest mag ontvangen.
Er was een stel aan de overkant van de straat, een jonge man en vrouw. De jongen was in het zwart gekleed met felgroene haren. De vrouw in het zwart met felroze haren. Ze waren hoogstwaarschijnlijk zwaar onder invloed van drugs, drank of medicijnen. Ze wankelden op hun benen. Het gesprek was heel kort maar ze waren wel vriendelijk. Ze vonden hun levensstijl wel prima zo. Op de opmerking “Nou als je ooit hulp nodig hebt.. roep dan naar Jezus!” reageerden ze met “Oké!” en gaven een ‘boks’. Soms zijn mensen niet echt geïnteresseerd, maar kunnen we toch zaadjes planten.
Tom stond op de trap van de bus en daar stond een kleine, forse man (type ‘biker’) met veel tatoeages en een leren jas. Hij was dronken en in eerste instantie leek hij rebels te reageren. Hij wees naar het bord in de bus waarop staat: “God’s liefde kent geen grenzen”. Hij sloeg met zijn rechterhand op zijn linkerhand en riep: “Geef mij maar € 1000,- dan!” Tom antwoordde: “God’s liefde kent inderdaad geen grenzen. En God gaat ook over geld en geeft soms ook geld of helpt financieel.
Ik wil je graag een getuigenis vertellen van een broeder en vriend uit mijn kerk. God hielp hem om zijn schulden weg te werken.” Blijkbaar kenden deze 2 mannen elkaar. Tom vertelde over de liefde van God in zijn hart. De bikerman zei “God zit ook in mijn hart”. Tom tikte zijn hart voorzichtig aan en zei iets in de trant van “Da’s mooi. Hij wil nog veel meer voor jou doen denk ik”.
Terwijl hij dat zei stond 2 meter verder een andere man, precies voor de bus zijn scooter af te sluiten. De man van de scooter zei: “Je hoeft mij niks te vertellen!” Toen bleek dat deze man en zijn vrouw Christen zijn. Tom vroeg: “Kennen jullie elkaar?”, waarop de man van de scooter zei: “Ja, we zijn vrienden en zijn samen op de scooter”. Tom zei tegen de bikerman: “Kijk! Wat hier nu gebeurt is zijn gebedsverhoring. Want jouw vriend heeft voor jou gebeden dat God jou hart ook gaat raken en hij jou gaat helpen… toch!?” De scooterman had waterige ogen en zei “Ja, mijn vrouw en ik bidden veel voor hem”.
Ondertussen kwam ook onze broeder Jos aangelopen. Hij stond van een afstandje mee te genieten van dit gesprek. Tom zei tegen de bikerman: “Dit moet zo zijn. God wil vandaag iets doen voor jou!” Het hele gesprek werd steeds mooier. Uiteindelijk mocht Tom voor hem bidden. De man van de scooter zei “Ik doe mee!” Ze stonden met z’n 3en omarmd te bidden dat God de bikerman zou gaan raken en de Heilige Geest zou gaan ontvangen in zijn hart. Ze hebben ook gebeden voor hulp om van de drank af te komen. De zachte kant van de bikerman kwam tevoorschijn. Jos gaf hem nog een hartje met daarop een tekst over God. “Die plak ik voor op mijn scootmobiel!” riep de biker. De andere man zei: “Ja, dat doet ie echt!” Ze vertrokken samen weer naar de kroeg. Ook dit was een bijzonder mooie ontmoeting en gesprek.
Precies op het einde van de dag, toen de bus net weg was, kwam er ook nog een voorganger van een kerk in Eindhoven even kijken. Samen met Christine, Tom en de jongen uit Kameroen hebben zij met z’n vieren de dag op een schitterende manier afgesloten. Over en weer waren er woorden van kennis, gebed voor genezing en gebed voor zegen.
We willen iedereen bedanken voor de voorbede! En vooral God voor Zijn trouw. Hallelujah!